जन्मठेप : २ Birth control: 2

 

जन्मठेप : २  Birth control

रोजच्या सारखीच आजही सुकन्या नटून थटून शेळ्या घेवून शेतात चारायला आली होती, आजही छान हसून आणि नाचून दिवस गोड करून पुढे शेळ्या चारायला निघून गेली. पण आज जे तिच्या समोर वाडून ठेवलं होतं ते ना तिला माहित होतं ना आम्ही कधी कल्पना केली होती......

शेतात चरता चरता शेळ्यानी आज अचानक जंगलाकडे धाव घेतली. सैराट झालेल्या शेळ्यांना आवरता आवरता थकून गेलेली सुकन्या एका झाडाखाली बसली होती. शेळ्यांच्या पाठीमागे पळून पळून तहान लागल्यामुळे ती पाण्याने भरलेली बॉटल शोधू लागली पण पळता पळता बॉटल कुठेतरी पडली तिला समजलंच नाही. तहानेने घसा सुकून गेला होता तिला आता पाण्याशिवाय राहवेना म्हणून तिने पुन्हा शेळ्या घराच्या दिशेने हकलून काढल्या. जंगलातून घरी येताना तिला एक छोटंसं घर दिसलं, तहानेने व्याकूळ झालेल्या सुकन्येला वाटलं थोडंसं पाणी मागून पहावं, घरी पोहोचेपर्यंत तहान तरी भागेल, या आशेने ती त्या छोट्याश्या घरासमोर गेली दरवाजा उघडाच होता पण बाहेर कोणी दिसत नव्हतं म्हणून ती घरात डोकावण्यासाठी पुढे सरसावली तोच एक ५०,५५ वर्षाचा माणूस तिच्या समोर येवून थांबला.

साधी भोळी सुकन्या अचानक समोर आलेल्या माणसाला बघून घाबरली आणि मागे सरकली तेंव्हा पुढे होवून तोच पुरुष बोलला, ‘घाबरू नको बाळा मीच आहे, काय हवय तुला’? तेंव्हा सुकन्या घाबरलेल्या जीवात थोडा जीव आणून म्हणाली, ‘मला तहान लागली थोडं पाणी मिळेल का’?  त्या पुरुषाने क्षणाचाही वेळ न घालवता दरवाजातून बाजूला झाला आणि म्हणाला, ‘ पाणी हवाय का? मग घे की हाताने हे आपलंच घर आहे त्यात विचारायचं काय आहे, घे पाणी आणि पी’. त्या पुरुषाने येवढा आपलेपणा दाखवला की साधी भोळी सुकन्याने लगेच घरात जावून पाणी प्यायला घेतलं. बराच वेळपासून तहानलेली सुकन्येनं एक तांब्या भरून पाणी गट गट घशाखाली उतरवलं. आणि लागलीच घराबाहेर पडायला लागली अगदी त्याच वेळी नियतीने आपली बाजू पलटवली आणि ५५ वर्षीय पुरुषाच्या मनातला राक्षस जागा झाला तिथेच सुकन्येच्या आयुष्याला ग्रहण लागुण गेलं... आणि सुकन्येचं हसू कायमचं बंद होवून गेलं...

न घडावी अशी घटना घडून गेली. १६ वर्षाच्या सुकन्येबरोबर सगळं घरदार तुटून पडलं अन अवघा गाव हळहळून उठला. अमाप पैसा ओतला तरी भारतीय न्याय व्यवस्थेने आज सत्याच्या बाजूने न्याय देवून सत्याचं पारडं जड केलं.

सुकन्येला न्याय कसा मिळाला? याची उर्वरित गोष्ट पाहू पुढच्या ब्लॉग मध्ये... 

 

                                                        -Lolly  

English Translation:

    Birth control

    Today, as usual, she had come to the field with her goats to graze. But she didn't know what was laid out in front of her today and we never imagined ......

 

               The goats grazing in the field today suddenly ran towards the forest. The emaciated goats were sitting under a tree, exhausted. She ran after the goats and became thirsty.
Her throat was dry from thirst, so she chased the goats towards the house again so that she would not be left without water. On her way home from the forest, she saw a small house. Sukanya, anxious and thirsty, wanted to ask for some water, but when she reached home, she was thirsty. A 55-year-old man stopped in front of her.
               The simple naive Sukanya was frightened when she saw the man in front of her and when she stepped back, the same man stepped forward and said, 'Don't be afraid baby, it is me, what do you want'? Then Sukanya breathed a sigh of relief and said, ‘I am thirsty, can I get some water’? Without wasting a moment, the man stepped aside through the door and said, ‘Do you want water? Then take it by the hand, this is your house, what is there to ask in it, take water and p '.
    The man showed such closeness that the simple naive Sukanya immediately went home and started drinking water. Sukanya, who had been thirsty for a long time, filled a copper cup and poured water down her throat. And immediately she started to fall out of the house. At the same time, destiny changed its side and a monster was awakened in the mind of a 55 year old man.
An unforeseen event happened. With 16-year-old Sukanya, the whole house collapsed and the whole village was shaken. Despite pouring in huge sums of money, the Indian justice system today has made the truth difficult by giving justice in favor of the truth.
 
               How did Sukanya get justice? Let's see the rest of this in the next blog ...
 
 
                                                                                                                                    -Lolly 

 

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

आज धंदा बंद! : part 2

इमेज
  आज धंदा बंद! 2      .....       डिंपल ने लांब लचक केसांचा बुचडा बांधून अर्धा मोकळा सोडला होता. कानात एक-एकच साखळी, पण खांद्यापर्यंत लोंबत होती. चेरीसारखा लालबुंद आणि मधाळ रस टपकावा असा ओठांवर साज तिने चढवला होता. तिला बघून कोणताही पुरुष मोहित व्हावा असाच तिचा तोरा होता... मी तिच्या सौंदर्याची पाहणी करत असतानाच ' तिने पुन्हा एकदा हात वर केले अन् कानठळ्या चीन्न करून टाकणारी टाळी वाजवली '. माझी नजर झप झप करत तिच्या चेहऱ्यावरून हाताकडे आणि पुन्हा हाताकडून चेहऱ्याकडे गेली. मी सुन्न होऊन तिच्याकडे पाहत होती अन् ती मात्र सगळ्या मुली, बायकांच्या डोक्यावर हात फिरवत “चलो दीदी निकालो पैसे जल्दी, दुवा मिल जायेगी,” म्हणत होती. कोणीतरी एक मुलगी तिच्या ओळखीची होती तिला ती खूपच लाडीक पणे म्हणाली ‘देखो राणी आज दस रुपये लूंगी तू हमेशा कम पैसे देती है|’ येवढं बोलून ती पुढे सरकली राणी ने तिला पाठीमागून आवाज दिला ‘ये डिंपल ये ले पैसे’ तेंव्हा मला तिचं नाव डिंपल आहे असं समजलं. सगळा वेळ ती इकडे तिकडे फिरत होती, फिरता फिरता उगाच मुलींना छेडायचं म्हणून ती नटखट हावभाव कर...
अधिक वाचा

आज धंदा बंद! :

इमेज
  आज धंदा बंद! : part 1        हो आज ती निवांत बसली होती जोगेश्वरीच्या Platform वर, कसलीच धावपळ नाही, दगदग नाही, निश्चिंत, निरागस चेहरा घेऊन एकटीच बसली होती ती भुतासारखी. आज तिला काय झालं होतं काय माहित? तिला तसी बसलेली बघून मनात असंख्य प्रश्न येऊन गेले, की काय झालं असेल? कोण काय बोललं असेल का? कोणी तिला त्रास दिला असेल का? कोणी तिच्याबरोबर... छे काहीतरीच काय...    खरंतरं बऱ्याच दिवसाची इच्छा होती माझ्या मनात तिला रेखाटायची पण वेळेअभावी सतत त्या इच्छेला मी मारत आली पण आज काही रहावलच नाही... ‘डिंपल’ दिसायला प्रचंड देखणी, गोरी गोमटी, उंच पुरी तरी साधारण साडेपाच फुट असेलच. गोल गरगरीत डोळे त्यात गच्च भरलेलं काजळ, लांब सडक नाक आणि चार बोटांनी पण न व्यापणारं कपाळ अशी ती सडपातळ बांध्याची लाल साडीत एकदमच खुलून दिसायची. जशी पंजाबी ‘कुडी.’ मी तिला पहिल्यांदा पाहिलं होतं काही दिवसांपूर्वी, ते पण जोगेश्वरीच्याच Platform वरून ट्रेन मध्ये चढताना. संध्याकाळची वेळ साधारण ८.३० ते ९.०० च्या दरम्यान. योगा- योगाने ट्रेन मध्ये त्या दिवशी मला बसायला जागा मिळाली होती....
अधिक वाचा

जन्मठेप : १ Birth control: 1

इमेज
   जन्मठेप : १    आजपर्यंत जे पण ब्लॉगवर लिहिलं ते सगळं वास्तवाशी सांगड घालून लिहल आहे. म्हणजेच अवतीभवती घडलेल्या गोष्टी ज्या मी अनुभवल्या त्या तुमच्यासमोर मांडल्या आहेत. आजही अशीच मी अनुभवलेली गोष्ट तुमच्यासमोर मांडणार आहे.       जन्मठेप... रोज डोळ्यासमोर ये जा करणाऱ्या १६ वर्षाच्या चिमुरडीची ही गोष्ट. वयाने लहान होतीच पण सुकन्या गतिमंद देखील होती. त्यामुळे तिने कधी शाळेचा श ही कधी अभ्यासला नाही. रोज छान नटून थटून राहायचं छान छान खायचं आणि रानात शेळ्यामागे जायचं हेच काम ती रोज करत असायची. अधून मधून ती घरचा स्वयंपाक सुद्धा अगदी सुगरणी सारखा करायची. माझा आणि तिचा परिचय एक ते दीड वर्षाचा. कधी बोलणं चालणं नाही व्हायचं पण दारातून येता जाता मात्र हसून दाखवायची. तर कधी घराच्या अवती भवती शेळ्या चारताना नाचून दाखवायची. कधी जवळ नाही आली नेहमी आपलं लांबून लांबून मनोरंजन करायची. आम्हाला तिची आता सवय लागली होती एखाद दिवशी ती हसली नाही किंवा नाचली नाही की कळून जायचं की तिचं आणि तिच्या आईचं काहीतरी आज वाजलं. पण असं खूप कमी वेळा व्हायचं. सुकन्या नेह...
अधिक वाचा