आज धंदा बंद! : part 2

 

आज धंदा बंद! 2

    ..... 

    डिंपल ने लांब लचक केसांचा बुचडा बांधून अर्धा मोकळा सोडला होता. कानात एक-एकच साखळी, पण खांद्यापर्यंत लोंबत होती. चेरीसारखा लालबुंद आणि मधाळ रस टपकावा असा ओठांवर साज तिने चढवला होता. तिला बघून कोणताही पुरुष मोहित व्हावा असाच तिचा तोरा होता...

मी तिच्या सौंदर्याची पाहणी करत असतानाच 'तिने पुन्हा एकदा हात वर केले अन् कानठळ्या चीन्न करून टाकणारी टाळी वाजवली'. माझी नजर झप झप करत तिच्या चेहऱ्यावरून हाताकडे आणि पुन्हा हाताकडून चेहऱ्याकडे गेली. मी सुन्न होऊन तिच्याकडे पाहत होती अन् ती मात्र सगळ्या मुली, बायकांच्या डोक्यावर हात फिरवत “चलो दीदी निकालो पैसे जल्दी, दुवा मिल जायेगी,” म्हणत होती. कोणीतरी एक मुलगी तिच्या ओळखीची होती तिला ती खूपच लाडीक पणे म्हणाली ‘देखो राणी आज दस रुपये लूंगी तू हमेशा कम पैसे देती है|’ येवढं बोलून ती पुढे सरकली राणी ने तिला पाठीमागून आवाज दिला ‘ये डिंपल ये ले पैसे’ तेंव्हा मला तिचं नाव डिंपल आहे असं समजलं. सगळा वेळ ती इकडे तिकडे फिरत होती, फिरता फिरता उगाच मुलींना छेडायचं म्हणून ती नटखट हावभाव करत तोंड ओळख असलेल्या मुलींना ‘कैसी है रे तू, सब ठीक है ना’! म्हणत पुढे सरकत होती. मी मात्र तिच्याकडेच एकटक बघत होती. मी तिच्याकडेच बघत असतानाच ती माझ्या एकदम जवळ आली अन् म्हणाली, ‘मेको पैसा भी देगी या खाली देखती रहेगी, अच्छा मैं ठीक लग रही हूँ ना?’ तिच्या त्या बोलण्यामुळे आणि प्रश्नामुळे मला थोडं हसू आलं. गालातली गालात हसत मी पैसे काढले तिने उत्तराची अपेक्षा न करताच ‘चलो स्टेशन आ गया’, म्हणत नखरेल अदा करून’ पैसे घेऊन निघून गेली. त्यानंतर ती मला फक्त एकदाच दिसली...

पुढचे कित्येक दिवस ती गायब झाली होती. माहित नाही कुठे गेली होती. मला ट्रेनच्या प्रवासादरम्यान बऱ्याच वेळा तिची आठवण झाली होती. पण आता ती दिसत नाही म्हंटल्यावर, गेली असेल दुसरीकडे कुठेतरी असं वाटलं होतं. एव्हाना मला तिचा विसरही पडला होता.....

पण, आज ती पुन्हा दिसली जोगेश्वरीच्याच Platform वर. तिला अशी अचानक बघून माझी नजर आनंदाने चमकली. पण ती आज नाराज होती, मावळलेल्या उत्साहात निर्विकार, निखळ देह घेऊन, निवांत मांडी घालून बसली होती. जणू खूप थकल्यासारखी, खूप दमल्यासारखी आणि आता तिला एक निवांत क्षण हवाय. तेवढ्यात ट्रेनमधून उतरलेल्या तिच्या ओळखीच्या एका मुलीने तिला पाहिलं अन् हात वर करून विचारलं ‘काय, आज निवांतंय’? तिने पण चेहऱ्यावर उसनं हसू आणलं अन् बोलण्यासाठी जणू शब्द जड झाल्यासारखचं ईशाऱ्यातच उत्तर दिलं, “हो, आज धंदा बंद!” 

 

                                                                - Lolly 



English Translation :

    

        Dimple had tied up a bundle of long hair and left it half free. A single chain in the ear, but hanging up to the shoulder. Cherikayand and Madhal were dripping red. The Torah was such that any man should be fascinated by seeing her ......
     
While I was observing her beauty, she raised her hand once more and clapped her hands. My gaze shifted from her face to her hand and from hand to face again. I was staring at her in a daze, but at the end all the girls were turning their hands on the heads of the women and saying, "Let's get rid of Didi, the money will come soon, the link will be found." Someone, a girl who knew her, said to her very affectionately, 'Look, queen, today I will take ten rupees, you always pay less money.' Got it. All the time, she was wandering here and there. Saying was moving forward. I was just staring at her. As I was looking at her, she came very close to me and said, ‘Mayco will give me some money, she will keep looking down, well, I look fine, right?’ I smiled a little because of her words and questions With a smile on my face, I took out the money. She did not expect an answer. After that I only saw her once ...              
     For the next several days, she disappeared. I don't know where she went. I remembered her many times during the train journey. But when he said that he could not see now, he must have gone somewhere else. Evanna I forgot about her too .....               
 
     But, today she appeared again on Jogeshwari's platform. My eyes sparkled with joy when I saw her so suddenly. But today she was upset, in a state of ecstasy, sitting motionless, with a slender body, on a sleepy thigh. Feeling we have 'Run out of gas' emotionally and emotionally. At that moment, a girl of her acquaintance who got off the train saw her and raised her hand and asked, "What, today is Niwantanya?" She, too, smiled and replied, gesturing as if the words had become too heavy to speak, "Yes, business is closed today!" 


                                                                                                                                    - Lolly

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

आदिवासी हक्क: Tribal Rights : 1

इमेज
  आदिवासी हक्क: Tribal Rights : 1    (आदिवासी लोकांनी गायरानात ठोकलेले पाल उपसून बाजूला करणारा इतर समाजाचा व्यक्ती)      मी आजपर्यंत जे पण ब्लॉग लिहिले ते सगळे अनुभवाचे बोल आहेत. इथून पुढचेही सगळे अनुभवलेलेच किस्से मी तुमच्या समोर मांडेल. काही प्रमाणात वास्तव तर काही प्रमाणात कल्पना अशा दोन्ही बाजू मी एकत्र करून एक गोष्ट तुमच्यासमोर मांडते. आजची गोष्ट आहे ती गावच्या आदिवासींची जी हक्काच्या जमिनिसाठीची लढाई होती.       एक दिवस आदिवा सीं साठी सरकारने नवीन ‘जी आर’ काढला ज्यात सरकारी ५ एकर गायरान जमीन प्रत्येक आदिवा सी कुटुंबानी लागवडीसाठी घ्यावी. ज्यांना उपजीविकेचे साधन नाही त्यांनी ती जमीन कसून खावी. आणि आपली उपजीविका भागवावी. काही कालावधीनंतर ती जमीन ज्यांनी काबीज केली त्याला ती प्रत्येकी ५ एकर प्रमाणे मोजून देईल. असा काहीसा ‘जी आर’ सरकारचा होता.   (गायरानात पाल ठोकायला आलेले आदिवासी बांधव)      कर्जत तालुक्यातील एका गावात जवळ जवळ ३०० एकर च्या वर जमीन गायरान होती. त्यातली काही जमीन जी उपजावू होती ती...
अधिक वाचा

जन्मठेप : १ Birth control: 1

इमेज
   जन्मठेप : १    आजपर्यंत जे पण ब्लॉगवर लिहिलं ते सगळं वास्तवाशी सांगड घालून लिहल आहे. म्हणजेच अवतीभवती घडलेल्या गोष्टी ज्या मी अनुभवल्या त्या तुमच्यासमोर मांडल्या आहेत. आजही अशीच मी अनुभवलेली गोष्ट तुमच्यासमोर मांडणार आहे.       जन्मठेप... रोज डोळ्यासमोर ये जा करणाऱ्या १६ वर्षाच्या चिमुरडीची ही गोष्ट. वयाने लहान होतीच पण सुकन्या गतिमंद देखील होती. त्यामुळे तिने कधी शाळेचा श ही कधी अभ्यासला नाही. रोज छान नटून थटून राहायचं छान छान खायचं आणि रानात शेळ्यामागे जायचं हेच काम ती रोज करत असायची. अधून मधून ती घरचा स्वयंपाक सुद्धा अगदी सुगरणी सारखा करायची. माझा आणि तिचा परिचय एक ते दीड वर्षाचा. कधी बोलणं चालणं नाही व्हायचं पण दारातून येता जाता मात्र हसून दाखवायची. तर कधी घराच्या अवती भवती शेळ्या चारताना नाचून दाखवायची. कधी जवळ नाही आली नेहमी आपलं लांबून लांबून मनोरंजन करायची. आम्हाला तिची आता सवय लागली होती एखाद दिवशी ती हसली नाही किंवा नाचली नाही की कळून जायचं की तिचं आणि तिच्या आईचं काहीतरी आज वाजलं. पण असं खूप कमी वेळा व्हायचं. सुकन्या नेह...
अधिक वाचा

आदिवासी हक्क : २ Tribal Rights 2

इमेज
आदिवासी हक्क : Tribal Rights ( गायरान जमीनिचा मालकी हक्क सांगणारे लोकं )          गायरान जमीनिचा मालकी हक्क सांगणारे लोकं आज आदिवासी लोकांवर हत्यारं घेवून आली होती. गायरानात ठोकलेले पाल एक एक करून काढून फेकत होती. ‘पुन्हा पाल ठोकले तर पालासकट जाळून टाकील’, म्हणून पाल गोळा करत होती. एक माणूस पाल गोळा करून जाळणार तोच काही आदीवासी बधावांनी अडवलं. पण तो म्हातारा त्यांच्यावर कोयता घेवून धावून जायचा. ‘माझ्या शेतात पाय ठेवला तर या कोयत्याने पाय तोडील म्हणायचा’.        आदिवासींनी धरलेल्या जमिनितलीच १० एकर जमीन त्याची खरेदीची जमीन आहे असे तो सांगत होता. ती सोडून सगळा माळरान तुम्हीच धारा मी तुम्हाला काहीच म्हणणार नाही म्हणत होता.’ त्याच्या पाठीशी त्याचा पुतण्या खंबीरपणे उभा होता जो सरकारी कोणत्यातरी पदावर होता.       ही सगळी भांडणं चालू असतानाच एक बऱ्यापैकी सुशिक्षित असणारं जोडपं तिथे जातं आणि घडणारा सगळा प्रकार मोबाईल मध्ये रेकॉर्ड करून घेतात. जेंव्हा १० एकर जमिनीचे खरीदीचे पुरावे त्यांना मागितले तेंव्हा ती लोकं आणून दाखव...
अधिक वाचा